உயிர், உணர்வு, கனவு – அறிவியலால் பதிலளிக்க முடியாத 5 கேள்விகள் எவை?

இயற்கை உலகின் மர்மங்களை அவிழ்ப்பதை விட சில விஷயங்கள் மிகவும் உற்சாகமானவையாக இருக்கின்றன.

ஒரு புதிரை நீங்கள் முதலில் புரிந்து கொள்ளும் போது அந்த அற்புதமான தருணத்தைப் பற்றி யோசித்துப் பாருங்கள். பொதுவாக அந்த புத்திசாலித்தனமான மனங்களில் ஒன்று அல்லது பலர் அதைப் புரிந்து கொண்டதற்காக தங்கள் ஆன்மாவையும், இதயத்தையும், வாழ்க்கையையும் பயன்படுத்தினர்.

அறிவியல் பல்வேறு ஆராய்ச்சிகளில் வியக்கத்தக்க வெற்றிகளைப் பெற்றுள்ளது. ஆனால் பல கேள்விகள் இன்னும் தீர்க்கப்படாமல் உள்ளன.

அவற்றில் சில நீண்ட காலமாக உள்ளன. மற்றவை நாம் அதிக அறிவைப் பெறுவதால் புதிய கேள்விகளாக உருவெடுத்தன. நீங்கள் எவ்வளவு அதிகமாக அறிந்திருக்கிறீர்களோ, அவ்வளவு அதிகமாக உங்களுக்குத் தெரியாததை நீங்கள் அறிவீர்கள்.

எனவே, மிதிவண்டி எப்படி நிமிர்ந்து நிற்கின்றது? என்பது முதல் புரிந்துகொள்ள முடியாத அரிய பகா எண்கள் வரை அறியப்படாத தகவல்கள் ஒரு பரந்த கடல் போல் உள்ளன.

கேள்விகள் ஒருபோதும் தீர்ந்துவிடக்கூடாது. ஏனெனில் அவை பதில் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையைக் கொண்டிருப்பதால் மட்டுமல்ல. தத்துவ ஞானி தாமஸ் ஹோப்ஸ் கூறியது போல் ஆர்வம் என்பது மனதின் காமம் என்று தான் சொல்லவேண்டும்.

ஆனால், நாங்கள் உங்களுக்கு 5 கேள்விகளை அளிப்பதாக மட்டுமே உறுதியளித்திருந்தால் எந்த ஐந்தைத் தேர்ந்தெடுப்பது?

சரி, மிகுந்த சிரமத்துடன், எப்போதுமே பதில் கிடைக்காத வகையில் தெரியும் ஐந்து கேள்விகளைப் பார்ப்போம்.

பிரபஞ்சமே கேள்விகளின் ஆதாரமாக உள்ளது: அது உருவானதுக்கு முன்பு என்ன இருந்தது; இது எல்லையற்றதா அல்லது வெறுமனே மகத்தானது தானா; இது தனித்துவமானதா அல்லது பலவற்றில் ஒன்றா…?

ஆனால் இந்த நேரத்தில் விஞ்ஞானிகள் அதன் கட்டமைப்பின் 5% தன்மையை மட்டுமே புரிந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பது குறிப்பாக இது சிறிய விஷயம் இல்லை என்றாலும், ஆர்வத்தைத் தூண்டும் ஒன்றாக உள்ளது.

அணுக்கள், அவற்றின் கூறுகள் – புரோட்டான்கள், எலக்ட்ரான்கள் மற்றும் நியூட்ரான்கள் – மற்றும் நியூட்ரினோக்கள், எதுவும் இல்லாதது போல் பொருள் வழியாக (பூமி முழுவதும் கூட) செல்லக்கூடிய மழுப்பலான துகள்கள் பற்றி பேசுகிறோம்.

இவை அனைத்தும் இப்போது நமக்குப் பரிச்சயமானவையாகத் தெரிகின்றன. ஆனால் அணுவைப் பற்றிய சிந்தனை கிமு 5 ஆம் நூற்றாண்டிலேயே பதிவு செய்யப்பட்டிருந்தாலும், கிரேக்கர்கள் அதற்கு ஒரு பெயரைக் கொடுத்திருந்தாலும், அது 19ம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் வேதியியலாளர் ஜான் டால்டன் மிகவும் உறுதியான வாதத்தை உருவாக்கினார். இது அனைத்து பொருட்களும் மிகமிகச் சிறிய, பிரிக்க முடியாத, அணுத் துகள்களால் ஆனது என்ற ஆச்சரியமான முடிவுக்கு இந்த வாதம் இட்டுச் சென்றது.

அதனால், பல கேள்விகளுக்கு பதில் கிடைத்துள்ளது.

ஆனால் அதிலும் ஒரு பெரிய மர்மம் உள்ளது. அது கணிசமானது. அதே நேரம் மற்ற 95% எதனால் ஆனது என்ற கேள்வி எழுகிறது இல்லையா?

அதில் இதுவரை அறியப்பட்ட விஷயம் என்னவென்றால், தோராயமாக 27% அளவுக்கு இருள் தான் பரவியிருக்கிறது என்பதே.

இது முதன்முதலில் 1933 இல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது மற்றும் விண்மீன் திரள்கள் மற்றும் விண்மீன் கூட்டங்களை ஒன்றாக இணைக்கும் கண்ணுக்கு தெரியாத பசையாக செயல்படுகிறது.

அது பெரும் நிறையைக் கொண்டிருப்பதாலும், ஈர்ப்பு விசையாலும், அறியப்பட்ட 5% பொருண்மையை ஈர்க்கும் போது அளக்க முடியும் என்பதால், அது அருகாமையில் இருப்பதாக அறியப்படுகிறது.

இந்த கண்ணுக்கு தெரியாத அளவில் மர்மமானதாக இருந்தால், இன்னும் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ பிரபஞ்சத்தின் 68% அளவுக்கு இருண்ட ஆற்றல் உள்ளது.

1998 முதல் அதன் இருப்பை நாங்கள் அறிவோம்.

இது ஈதரைப் போன்றது என்று நிபுணர்கள் விளக்குகிறார்கள். இது இடத்தை நிரப்புகிறது என்பதுடன் பெருகிய முறையில் அதிக வேகத்தில் பிரபஞ்சத்தின் விரிவாக்கத்தை இயக்குகிறது என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

மற்றும் இன்னும் கொஞ்சம் தெரிய வேண்டுமென்றால், அதற்குப் பல கருதுகோள்கள் உள்ளன. ஆனால் பல தசாப்தகால ஆராய்ச்சிகளுக்குப் பிறகு, மர்மம் நீடிக்கிறது.

“தொடக்க கால குழப்பம்” என்ற வார்த்தைகள் நினைவுக்கு வந்தால், நீங்கள் சரியான பாதையில் செல்கிறீர்கள் என்று பொருள்.

1920 களில் சோவியத் ஒன்றியத்தில் அலெக்சாண்டர் ஓபரின் மற்றும் பிரிட்டிஷ் மரபியலாளர் ஜேபிஎஸ் ஹால்டேன் ஆகியோரால் ஒரே நேரத்தில் மற்றும் தன்னிச்சையாக முன்மொழியப்பட்ட கருதுகோள், இதற்கான பதிலளிக்கப் போட்டியிடும் பல கோட்பாடுகளில் ஒன்றாகும்.

பூமியின் தொடக்க காலத்தில், ​​கடல்கள் வாழ்க்கைக்கு முக்கியமான எளிய இரசாயனங்களால் நிரம்பியிருந்தன. வளிமண்டலத்தில் வாயுக்களின் கலவை மற்றும் மின்னல் ஆற்றல், அமினோ அமிலங்கள், புரதங்களின் கட்டுமானத் தொகுதிகள் ஆகியவை இருந்தன.

பல விஞ்ஞானிகளுக்கு, பூமியில் உயிர்கள் எவ்வாறு தோன்றின என்பதை விளக்கும் சிறந்த பதில் இதுதான்.

ஆனால் அது உலகளவில் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. ஆனால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாதது அது மட்டும் அல்ல .

உண்மையில், வாழ்க்கையைப் பற்றி அறிய, அது எங்கிருந்து தொடங்கியது என்பதில் கூட அனைவரிடமும் உடன்பாடு இல்லை.

கடலில், மற்ற புவி வெப்பக் குளங்களில், பனிக்கட்டியில் அல்லது பூமியிலிருந்து வெகு தொலைவில் அது இருப்பதாக நம்பும் அறிஞர்கள் உள்ளனர். (மேலும் அது சிறுகோள்கள் அல்லது விண்வெளி தூசியுடன் இங்கு வந்தது என்றும் பலர் கருதுகின்றனர்).

பிறகு எப்போது? ம்ம்… சரியாகத் தெரியவில்லை: உயிரின் தோற்றத்தின் தருணமும் சந்தேகத்தில் தான் உள்ளது.

பூமி உருவான பிறகு, 450 கோடி ஆண்டுகளுக்கு முன்பும், 340 கோடி ஆண்டுகளுக்கு முன்பும், பழமையான உறுதிப்படுத்தப்பட்ட புதைபடிவங்களின் காலத்திலும் இது நிகழ்ந்தது என்பது நமக்கு உறுதியாகத் தெரியும்.

ஆனால் பொறிமுறை என்ன என்பது இன்னும் சிக்கலானது .

அமினோ அமிலங்கள் புரதங்களில் ஒன்று சேர்க்கப்படுவது சாத்தியம்தான். ஆனால் ஜீன்களை எடுத்துச் செல்லவும், தன்னைப் பிரதியெடுக்கவும், ஒரு நொதியைப் போல மடிந்து செயல்படவும் கூடிய டிஎன்ஏவின் நெருங்கிய உறவினரான ஆர்என்ஏவுடன் வாழ்க்கை தொடங்கியது என்ற கருதுகோள் போல பிரபலமாக இல்லை.

மற்றொரு யோசனை என்னவென்றால், முதல் உயிரினங்கள் எளிய நிறைகள் அல்லது குமிழ்கள், “புரோட்டோசெல்கள்” வாழ்க்கையின் கூறுகளுக்கு கொள்கலன்களாக செயல்பட்டன என்பது தான்.

எனவே அறிவியலின் மிக ஆழமான கேள்விகளில் ஒன்றுக்கு இன்னும் உடன்பாடான பதில் இல்லை.

வாழ்க்கை ஏன் தொடங்கியது என்ற இந்தக் கேள்வியைக் கேட்க நாங்கள் துணியவில்லை.

இந்தக் கேள்விக்கு பதிலளிப்பது மிகவும் கடினமான ஒன்று.

மனிதன் மட்டும் ஏன் விதிவிலக்காக தோன்றினான்? மொழி, நம்மைப் பிரதிபலிக்கும் போது நம்மை அடையாளம் கண்டுகொள்வது, கருவிகளை உருவாக்கும் மற்றும் பயன்படுத்தும் திறன் அல்லது சிக்கலான சிக்கல்களைத் தீர்க்கும் திறன் போன்றவை மனிதனை பிற அனைத்து உயிரினங்களிலிருந்தும் விதிவிலக்காக்குகிறது.

ஆனால் ஆக்டோபஸ்கள் மற்றும் காகங்கள் போன்ற விலங்குகள், பெயரிடுவதற்காக மட்டுமே இந்த இரண்டும் எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டுள்ளன, படிப்படியாக அந்த மேன்மை வளாகத்தை எடுத்துக்கொண்டன.

மற்றும் டிஎன்ஏ பற்றி என்ன சொல்வது?

மனித மரபணு சிம்பன்சியின் மரபணுவுடன் 99% ஒத்துப் போகிறது. இது குடும்பத்தின் ஒரு பகுதி என்று சார்லஸ் டார்வின் சுட்டிக்காட்டியதாகத் தோன்றியபோது பலரைப் பயமுறுத்தியது.

நமது மூளை பெரும்பாலான விலங்குகளின் மூளையை விட பெரியது என்பது உண்மைதான்: உதாரணமாக, கொரில்லாக்களை விட மூன்று மடங்கு அதிகமான நியூரான்கள் நம்மிடம் உள்ளன.

ஆனால் யானை போன்ற விலங்குகள் ஒருவேளை நம்மை மிஞ்சும் என்பதை எண்ணி பார்த்தால் அதற்கு பதில் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

தடிமனான முன் புறணி இருப்பதாலா? அல்லது எதிர் கட்டைவிரலா? ஒருவேளை நமது கலாசாரம், அல்லது சமைக்கும் திறன் அல்லது நெருப்பில் நமது தேர்ச்சி? ஒருவேளை ஒத்துழைப்பு, இரக்கம் மற்றும் திறன்களின் பகிர்வு என பலதரப்பட்ட விஷயங்களை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

ஆனால் இவற்றில் ஏதேனும் நம்மை மனிதர்களாக்குகிறதா அல்லது வெறுமனே ஆதிக்கம் செலுத்துகிறதா?

திடீரென்று உணர்வுகள் நம்மை மனிதனாக ஆக்குகின்றன. ஆனால் அது என்னவென்று புரியாமல் அறிவது கடினம்.

நிபுணர்களின் கூற்றுப்படி, உணர்வுகளைக் கொண்டுள்ள உறுப்பு மனித மூளை. அறியப்பட்ட பிரபஞ்சத்தில் மிகவும் சிக்கலான விஷயம், பத்தாயிரம் கோடி இடைவிடாத செயலில் உள்ள நரம்பு செல்கள் உயிரியல் செயல்பாடுகளைக் கட்டுப்படுத்துகின்றன என்பதுடன் சிந்திக்கவும் உதவுகின்றன.

இது ஒலிகள், நறுமணங்கள் மற்றும் அனைத்து வகையான சுற்றுச்சூழல் சமிக்ஞைகளுக்கும் பதிலளிப்பது மட்டுமல்லாமல் தகவல்களைத் தக்க வைக்கவும் அனுமதிக்கிறது.

மேலும், பல தகவல்களை ஒருங்கிணைத்து செயலாக்குவதன் மூலம், எதிர்வினையாற்றுவதற்குப் பதிலாக நம்மைத் தாக்கும் அந்த உணர்ச்சித் தூண்டுதல்களை நாம் ஒருமுகப்படுத்தலாம் என்பதுடன் தடுக்கவும் செய்யலாம்.

கூடுதலாக, எது உண்மையானது அல்லது எது இல்லாதது என்பதை வேறுபடுத்திப் பார்க்கவும், பல எதிர்கால காட்சிகளை கற்பனை செய்யவும் இது நமக்கு உதவுகிறது.

ஆனால் இது ஒரு கணினி அல்ல, அதைவிட உயர்வானது.

இது நமக்கு ஒரு உள் வாழ்க்கையை அளிக்கிறது: நாம் நினைப்பது மட்டுமல்ல, நாம் சிந்திக்கிறோம் என்பதையும் அறிவோம்.

நாம் தனித்துவமாக இருப்பதன் தனித்துவமான அனுபவத்தை சுயம் எவ்வாறு உருவாக்குகிறது?

சுருக்க சிந்தனையை எப்படி சாத்தியமாக்குகிறது?

‘நனவு’ என்பது மூளையைப் பற்றிய மிகவும் ஆச்சரியமான விஷயம் என்பதுடன் நம்மால் புரிந்துகொள்ள முடியாத ஒன்றாகவே இருக்கிறது.

விஞ்ஞானிகள் மற்றும் தூக்க நிபுணர்கள் நாம் எப்போது கனவு காண்கிறோம் என்பதை நன்றாக அறிந்துள்ளனர். பொதுவாக தூக்க சுழற்சியின் விரைவான கண் இயக்கத்தின் (REM) பகுதியின் போது கனவுகள் தோன்றுகின்றன.

நாம் ஏன் கனவு காண்கிறோம் என்பது யாரும் தெரியாத புதிராகவே இருக்கிறது.

கனவுகள் திருப்தியற்ற (பெரும்பாலும் பாலியல்) ஆசைகளின் வெளிப்பாடுகள் என்று சிக்மண்ட் பிராய்ட் நம்பினார்; மற்றவர்கள் ஓய்வில் இருக்கும் மூளையின் சீரற்ற பிம்பங்களைத் தவிர கனவுகள் என்பவை வேறில்லை என்று ஊகிக்கிறார்கள் .

சில ஆய்வுகள் கனவுகள் நினைவகம், கற்றல் மற்றும் உணர்ச்சிகளில் ஒரு பங்கு வகிக்கும் என்பதைக் காட்டுகின்றன.

அவை அன்றாட வாழ்க்கையின் அழுத்தத்தை பிரதிபலிக்கும் அல்லது விடுவிப்பதற்கான ஒரு வழியாக இருக்கலாம் அல்லது சவாலான அனுபவங்களை அவிழ்ப்பதற்கான ஒரு மயக்கமான வழியாகவும் இருக்கலாம்.

சாத்தியமான அச்சுறுத்தல்களை உருவகப்படுத்த அல்லது சமூக சூழ்நிலைகளை முன்கூட்டியே ஒத்திகை பார்க்க அனுமதிப்பதன் மூலம் நமது கனவுகள் ஒரு வகையான உயிர் வாழும் பொறிமுறையை வழங்க முடியும் .

ஆனால் ஒருவேளை அவை ஒரு குறிப்பிட்ட செயல்பாட்டின் மூலம் மட்டுமே தோன்றுகின்றன என்று கருத முடியாது. திடீரென்று அவை நாம் தூங்கும் போது நமது மூளையின் இடைவிடாத செயல்பாட்டின் துணை விளைபொருளைத் தவிர வேறில்லை என்பதே உண்மை.

இன்னும் கவிதையாக, கால்டெரோன் டி லா பார்காவை நினைவு கூர்ந்தால், அவை: கனவுகள், வாழ்க்கையைப் போலவே, கனவுகளும் கனவுகள் மட்டுமே.